Als ondernemers en bedrijfsleiders moeten we ons beheersen, zelfdiscipline uitoefenen en vaak.
Soms leert "de wereld" je een les. Wat kan lijken op een grote misser of een ongelegen omstandigheid of gebeurtenis, kan uitmonden in een geweldige overwinning. Soms moet je gewoon geduldig genoeg zijn om het vol te houden.
Laat me je terugbrengen naar hoe deze podcast überhaupt begon. Ik was op een zakenconferentie in Las Vegas, genaamd Build Your Network Live. Het was de allereerste conferentie in Las Vegas, en ik was enorm enthousiast om daar te zijn. Mijn coach en mentor Travis Chappell (aflevering 50 van mijn podcast) was degene die dit evenement organiseerde.
Ik had al het meeste van zijn 400+ afleveringen van zijn top 25 zakelijke podcast, Build Your Network, beluisterd, had zijn online cursus gevolgd en was onderdeel van zijn Mastermind. Dus daar zijn als VIP bij zijn eerste Live Event was de volgende logische stap in mijn superfans traject.
Travis weet altijd de belangrijke namen op zijn podcast te krijgen, en natuurlijk volgde deze trend ook bij zijn live evenement. Hij had onder anderen die het weekend spraken:
- Dr. Mark Wade, oprichter van Virtual Summits Software
- Michael O’Neal, host van de populaire podcast The Solopreneur Hour
- Theresa Depasquale, oprichter van Capture Social Group
- Dan Fleyshman, de jongste oprichter van een beursgenoteerd bedrijf in de geschiedenis
- Mark Brazil, medeoprichter van Ikonick
- Steve Sims, oprichter van StevedSims.com en auteur van Bluefishing
- Brad Lea, van de Dropping Bombs Podcast, en oprichter van Lightspeed VT
Wat echt uniek was aan het evenement, was dat het gehouden werd op superkleine locaties. De eerste dag op vrijdag was alleen voor VIP's, en het was in een echt gaaf restaurant/BBQ-pit in een leuke buurt van Las Vegas. Een soort achter de strip. Het was vlak naast dat enorme wiel, High Roller. Waar alle VIP's met enkele sprekers op mochten stappen, wat me bij mijn punt brengt.
De dag verliep vlekkeloos. Het was behoorlijk gaaf om de kans te krijgen om met zoveel van de sprekers te praten, sommige van hen was ik zelfs grote fan van. Bijvoorbeeld, ik wist dat Mark Wade in Puerto Rico woonde, en buren en vrienden was met John Lee Dumas van Entrepreneurs On Fire. Ik dacht echt dat ik JLD zou ontmoeten. In mijn hoofd zou hij een verrassingsoptreden maken... maar hoe ik Travis leerde kennen, via JLD, is een geheel ander verhaal!
Een andere gast waar ik een grote fan van was, is Michael O’Neal. Zijn podcast was op dat moment een top 5 voor mij. Ik had ook mijn Bluefishing boek meegenomen dat Steve Sims had geschreven, zodat hij het kon signeren… wat ik leek te vergeten. Nog steeds niet zeker waarom. Ik wist zelfs dat zijn favoriete drankje een whisky sour was (sorry aan mijn Amerikaanse vrienden, maar er staat geen “e” in whisky, wij Canadezen en de rest van de wereld weten dit ;-) ), dus ik ontmoette hem aan de bar in het evenementrestaurant en kocht hem er een. Het was ook super soepel. Ik zag hem naar de bar lopen, en zodra hij ging bestellen, onderbrak ik hem, beleefd natuurlijk, en zei: “Whisky Sour, toch? Deze is op mijn kosten. Eric Musick, leuk je te ontmoeten Steve.” Steve kijkt me aan, bijna onder de indruk, en in zijn fantastische verfijnde Britse accent, draait hij zich naar de barman en bestelt de duurste whisky die ze hadden. Gelukkig was dit niet het chiqueste plaatsje in Las Vegas, maar het kostte me nog ongeveer $35. Gulp. En net op dat moment. Waarom trok ik niet gewoon het verdomde boek om het te laten signeren? Wist het nog steeds niet. Het zou een eerlijke ruil zijn, toch?
Hoe dan ook, je kunt zien hoe de avond vorderde. We zaten allemaal te drinken, te kletsen, te cornhole spelen op het terras buiten. Prachtige avond. Toen kondigt Dr. Mark Wade aan: “Hey, wie wil er naar de casino's?” Dit is het moment waarop ik je moet vertellen dat ik een sociale vlinder ben. Ik hou ervan om het leuk te hebben. Vraag mijn vrouw maar, ik ben altijd de eerste die arriveert en de laatste die vertrekt. Of het nu gaat om de kleedkamer na een biertje na een hockeywedstrijd, of het kampvuur op een zomernachtfeest, of in dit geval, in verdomde Las Vegas, en de kans krijgen om te feesten met de sprekers! Tel me maar in! “Ja, ik ben erbij Mark!” was alles wat ik moest zeggen! Enkele andere deelnemers van het evenement besloten ook om te gaan, en met z'n allen waren we waarschijnlijk met 10-15 mannen en vrouwen. We gingen snel op pad en gelukkig had ik mijn portemonnee en tas al uit mijn hotelkamer gepakt, die een eind weg was. Ik verbleef in het MGM Grand, en we waren bij dat High Roller wiel, wat een goede monorailrit verder was.
De eerste stop was eigenlijk bij een kleiner casino net naast waar de VIP-dag had plaatsgevonden. We gingen naar binnen en meteen, Dr. Mark gaat naar de roulette-tafel. Letterlijk recht naast de voordeur. Je kon één arm buiten steken terwijl je nog steeds rond de tafel stond waar roulette werd gespeeld. Natuurlijk ging ik naar de bar om een koud biertje te bestellen. De vriendelijke dame aan de andere kant van de bar vraagt mij beleefd om mijn ID. Nu moet je weten dat hoewel ik 38 jaar oud ben, op dat moment 37, ik eruit zie als 20-24. Vooral als ik gladgeschoren ben. Maar ik dwaal af, alles wat ik dacht was: “Wow, serieus, sinds wanneer controleren ze ID in Vegas?” Maar het leek een compliment, dus ik haal mijn ID tevoorschijn en zeg als grap dat ik oud genoeg ben om haar vader te zijn... Oeps. Niet zeker of ze dat leuk vond.
“Mijnheer, heeft u een geldig ID?” Geldige ID denk ik bij mezelf, waar heeft u het in hemelsnaam over? Ik zeg tegen haar op een niet neerbuigende manier:
“Mevrouw, ik ben Canadees. Dit is een Manitoba rijbewijs. Ik verzeker je dat we dit altijd gebruiken. Mijn leeftijd staat linksonder. Ik ben 37,” kondig ik trots aan.
“Mijnheer, ik weet hoe ik naar een ID moet kijken. Ik verzeker je dat dat het probleem niet is. Je rijbewijs is verlopen!”
Huh? Ik pak snel mijn rijbewijs van haar terug, en... oh F$%#. Dat is wanneer ik realiseerde dat ik net naar Las Vegas was gevlogen met mijn oude verlopen rijbewijs. Een paar weken eerder had een van mijn jongens met mijn portemonnee gespeeld en had al mijn kaarten verwijderd. Ik herinner me dat mijn oude rijbewijs op het aanrecht lag, omdat ik recent mijn nieuwe had gekregen. Lang verhaal kort, ik had het verkeerde gepakt en dat was alles wat ik bij me had. Een oud verlopen rijbewijs.
Maar geen zorgen, ik zal haar gewoon goed toespreken. Ik ben tenslotte 37: “Hé, luister, dit is een enorme misverstand. Ik heb het verkeerde rijbewijs gepakt. Mijn paspoort is terug in het MGM Grand, en je kunt een van deze andere jongens vragen. Ik ben op een evenement, en we zijn hier allemaal volwassenen.”
Nou, zoals je misschien al hebt aangenomen, nam ze mijn pleidooi niet aan. Ik probeerde zelfs te blijven hangen en me te verstoppen tussen de jongens. Ze vonden me en zetten me buiten. Ja, voor Mark en al de anderen. Wat me brengt naar de les. Er is een countrylied waar de tekst is: “Als ik er één heb, heb ik er dertien, ja, er is geen tussenin.” Je zou kunnen zeggen dat ik me kan identificeren met dat lied. Toen ik de
kick uit het casino kreeg, was het waarschijnlijk rond 11:30 uur. Tegen de tijd dat ik met de monorail terug was naar het MGM, en in bed lag, was het ongeveer 12:30 uur.
Er is geen twijfel in mijn hoofd dat eruit gezet worden het beste was dat me kon overkomen. Ik hou van plezier, en het plezier stond op het punt om het kantelpunt en de climax te bereiken. Maar zoals het blijkt, gelukkig voor mij, kwam het lot in het spel en redde me. Ik had een geweldige nachtrust. Heb wat werk ingehaald in de ochtend. Had een gesprek met de familie, voelde me fantastisch, had een heerlijk ontbijt, koffie, en dacht na over wat er geweest zou kunnen zijn als ik de hele nacht met die jongens had doorgebracht. En ik ontdekte dat ze inderdaad de hele nacht waren doorgegaan. De meesten van hen waren de hele ochtend missend op het evenement.
Een grote shout-out naar mijn twee goede vrienden Stewart Hillhouse, host van de Top Of Mind Podcast, en Hans Struzyna, host van de Another Way To Play podcast. Die twee verlieten het casino daadwerkelijk met me toen ik eruit gezet werd. Proost op jullie mannen!
Soms kan wat lijkt op pech en ongelukkigheid, in feite een zegen in vermomming zijn. Voor de duidelijkheid, ik vond later mijn goede rijbewijs terug thuis in Canada, en ik heb de rest van dat weekend in Las Vegas doorgebracht met mijn paspoort aan me vastgeplakt, voor het geval dat! ;-)
____________
Eric Musick is mede-oprichter van Louis and Léa. Opgericht in 2019, Eric en zijn vrouw startten een eco-vriendelijk abonnementdozenbedrijf om ouders beter te helpen zich voor te bereiden en baby’s te verwennen van geboorte tot verjaardag. Sommige van hun partners en producten zijn uitgelicht in GQ, National Geographic, People, Glamour & Shark Tank. Voordat hij het abonnementdozenbedrijf begon, was Eric een varkensboer die in de laatste 15 jaar overging naar de kabelindustrie. Eric is een vader van vier jonge jongens en heeft net zijn 10-jarig huwelijksjubileum gevierd. Hij is ook mede-eigenaar van Adam & Eve Weddings & Designs, een verhuurbedrijf voor bruiloften in Manitoba, Canada. Eric heeft onlangs ook zijn eigen podcast gelanceerd, genaamd The Subscription Box Show, waar hij aspirant- en bestaande ondernemers van abonnementdozen helpt om hun eigen bedrijven te starten of te laten groeien. Na slechts 6 dagen, bereikte de podcast de iTunes "Nieuwe Shows" lijst, en na een paar maanden, waren de downloads in de vijfcijferige cijfers. Hij had de eer om enkele van de grootste namen in de abonnementdozenindustrie te interviewen, waaronder: John Haji van Gentleman's Box, Olivia Canlas van Meowbox, John Roman van Carnivore Club en BattlBox, Paul Chambers van SUBTA, Suyog Mody van Driftaway Coffee, Anthony Coombs van Splendies, en nog veel meer.
0 comments